...........................................................................
மழை நீர் வழிந்தோடும்தெருவில் முனையில்அவளின் முகம்போகும்திசையறிந்துமெதுவாக நடக்கிறேன்…
குடை பிடிக்காதமழை நாளில்தான்மழை மேல் இருக்கும்வர்ணம் பற்றியவாசனை என்னில் எழுகின்றது…
மற்றொரு பிரலயம் பெருகும்நகரச் சாலையில்ஒரு வழிபோக்கனின் பாடலைபோல்அவரவருக்கானகாயங்களுடன்தினமும் தரும் அலுவலக நியாயங்கள்…!
முறக்க முடியாதவள் பற்றியசோக பாடலின்வரிகளில்கொஞ்சம் நேரம்இடை தங்கி போகும்வர்ண ஜால மனத்தைஎப்போதும் மாற்றிவிடமுடியாத படிஇசை தெருக்களில்எனது உள்ளோடும்நினைவைஇசைக்கின்றதுபுரியாத பாடலின் தாளலயம்..!
மழையின் ருசியைபருகி பருகி தினமும் குடைகளைவிட்டொழித்துதுள்ளிய பள்ளிக் காலங்கள்மட்டும் ஆன்மாவின்பாடலாக மழையைமனதில் கரைக்கிறது…
நீரின்புனிதம் எல்லா வற்றையும்விட பெரியது !
நீர் பெரியதுநீர் அன்புள்ளதுநீர் அருமையானதுநீர் இன்றிஅமையாது வாழ்வு..!•
Friday, August 15, 2008
மழையின் வர்ணம்
Wednesday, August 13, 2008
மாய நகரம்
இரயில்
வண்டிகளின்தண்டவாளங்களுடன்
மட்டும்தான்ஆன் பெண் உறவைபொருத்த முடிகிறது…
சமிக்ஞை விளக்குகளுக்குமத்தியில்அரை
போதையில்சத்தியம்
செய்தவள்இன்று
வோறொருவனுடன்இனைகிறாள் பிரிவின் துயரம்
பற்றியபரிவுகளற்று….
எல்லா நகரங்களிலும்கடத்தல்களும்
கற்பழிப்புகளும்மோசடிகளும்வரும் முன்பு
தெரிவதில்லை…
எல்லா நகரங்களிலும்மயானத்தை
நோக்கியபாதையின்முடிவடைவது மட்டும்தான்இறைவனின் விதியாம் !
அலுவலக
வேலைகளில்காதலை துறந்தவளின்அம்மாவை
பற்றியகவிதைகள்
மட்டும்ஏனோ
பொய்களினால்அடுக்கப்பட்ட
வார்தைகளில்பருவங்களின்
கடைசி பள்ளதாக்கில்வசிப்பவனின் இரவுகளில் உதிரும்காமத்தை யார் அறிவார்…!
நானும்
என் நண்பனும்சென்ற ஜென்மத்தில்சபிக்கப்பட்ட
பிறவிகள்அதனால்தான்பெண்சினேகம் இல்லாதபேய்களின்ராத்திகளோடுகைகளில் நீளும்வெண் நிற
இரவுகளில்பொழுதை புணர்ந்து
புணர்ந்து சரிகிறேன்…....................................................................
வீட்டில் ------ 29.05.2008
--------
Saturday, August 2, 2008
வாசனை
.................................................................................அவைகளை
தாண்டிஒரு கணம்
கூடநடக்க முடியவில்லை என்னால்
கூந்தலை வருடும்சங்கமித்தாவின்
மண்டபஇருட்டில் மழை ஈரம்
காயாதஉன் நிமர்ந்த
வாசனைதீராததாமரை
மொட்டுக்களைநீ எனக்காகஎடுத்துக்கொள்ள
முழுவதுமாகதயாராகி....எரியும்
காமத்தின்தீராத தொண்டைக்குழியில்இறங்க
மறுக்கும்உணவின் ரொட்டி
துண்டுடன்எச்சில்களை
ருசிக்கும்உதடுகளின் ஸ்பரிசம்
கரையாமல்மனதில்
என்றும்அக்னியாய்கொதிக்கும் எனது
தீராதகாயத்தின் உனதுகாதல்களில் சங்கமங்கள்.....
நீ
மறுபடியும் என்உதிர்ந்த வாழ்வைபகிர்ந்துகொள்ள வர மாட்டாயா?போஷிப்பதற்கு உணவும் குருதியும்இல்லாமல்வாழ்நாட்கள்இசையற்று வரண்டதுஇக்கனம் வரை…
உன்னுடன்பகிர்ந்துகொள்ளாத
பருவங்களில்வேதனை மட்டும் இல்லாதுஅதிகாலை பனி மலர்களின்கோலங்கள் போடும்
வாசலில்…பஜனை பாடலின்
வரிகளில்…ஒவ்வொரு பஸ் பயணத்திலும்…
உன்னால் அறிமுகமானபேராதெனிய
நண்பனைசந்திக்க செல்லும் போதெல்லாம்…
கூடவே நீ உனதுவாசனையைஇன்னும் என்னால்மறந்துவிட முடியவில்லை!
ஒற்றை
வரியாவது பேசிசெத்துவிட்ட
ஆத்மாவின்பாடலக்கு உயிர்பைதர மாட்டாயா?
ஒர் அன்பு வார்த்தை கூடபோதுமானது…தொலை பேசியில்நீ
வெறுக்கும்நபராக நான்உனது
நியாயங்கள்எனதுஇயலாமைகள் எல்லாம்ஒரு கனவு
போல்நடந்து விட்டன
நகரத்து
சாலைகளில்ஒரு வழிப்போக்கனை
போல்நீ எங்காவது
தென்படுவாயாஎன்றே மனம் ஓடுகின்றது…
இருவருமே ஒரே நகரத்தில்வாழ்வதாக
கேள்விப்படுவார்கள்நீ எங்கும்
இல்லாதுநான் பொது
வழிகளில்நினைவு பயணத்தின்புழுக்கம்
தீராமல்இன்னும் உன்னுடன்
வாழ்கிறேன்…!.............................................................................
பேராதெனிய பல்கலைக்கழகவிடுதியில்
22.04.2007 மாலை: 07.00 மணிக்கு
Subscribe to:
Posts (Atom)